حجت الاسلام سید احمد غفاری قره باغی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در ارومیه ضمن تسلیت شهادت امام موسی بن جعفر (علیهماالسلام) اظهار داشت:  تاریخ زندگی امام کاظم علیه‌السلام شاهد رویارویی دو طیف از مسلمانان است؛ گروه اول، مسلمانان حاکم بر ممالک اسلامی به محوریت هارون است، که زندگی بسیار اشرافی و طاغوتی داشت و حکایت مورخان از نمونه‌های فراوان اشرافیت در زندگی هارون، سر به فلک می‌کشد؛ مانند ازدواج پرخرج و لاکچری هارون با همسرش زبیده، یا مانند قصر بسیار عظیمی که هارون برای خود تدارک دید و ... .

وی ادامه داد:  به گفته مورخان، دوران حاکمیت هارون‌الرشید، دوران پیشرفت جهان اسلام و تشکُل شهر بغداد به عنوان قطب پیشرفت و علم در جهان است. لکن مورّخان، از حاکمیت فقر حداکثری و وجود هزاران فقیر بدون طعام و بدون کاشانه در آن عصر و مملکت یاد می‌کنند و این طیف از مسلمانان، به توسعه و پیشرفت اهمیت می‌دادند، ولی برایشان مهم نبود که مردم فقیر، روز به روز فقیرتر می‌شوند و ثروتمندان ثروتمندتر!

عضو هیئت علمی موسسه حکمت و فلسفه ایران، گروه دوم مسلمانان در عصر حضرت موسی بن جعفر را، پیروان این امام همام عنوان کرد و گفت:  در مقابل اندیشه اسلام اشرافی و سرمایه داری، گروه دومی به محوریت امام کاظم علیه السلام و به گرد محضر آن حضرت جمع شده‌ بودند که مسلمانانی پرهیزگار و دانشمند و در عین حال به شدت کم هزینه بودند و  این گروه علاوه بر تلاش و مجاهدت علمی و فرهنگی، به فقرای مملکت اسلامی نیز رسیدگی می‌کردند، بگونه ‌ای که فقط امام کاظم علیه‌السلام، ۵۰۰ فقیر را تحت تکفل خویش داشت.

وی اضافه کرد:  از نکات بسیار عبرت‌انگیز اینکه سیستم اشرافیت، سیستم طمع‌ساز و جذاب است و به‌دنبال جذب نیروی رقیب است و بر همین اساس، دستگاه لاکچری هارون موفق شد برخی از نزدیکان امام کاظم علیه‌السلام مانند عثمان‌بن‌عیسی و حیان سرّاج را به سمت خود جذب کرده و آنان را مبتلا به خیانت به امام خویش کند و این خطر، همان است که در عصر کنونی، برخی همراهان ابتدای مسیر انقلاب اسلامی را از ریل اصیل انقلاب اسلامی خارج کرد، تا بدانجا که در مقابل تریبون رسمی، نه تنها از اشرافیت خود خجالت نمی‌کشند، بلکه به متموّل بودن خود افتخار می‌کنند.

حجت الاسلام قره باغی عنوان کرد: حضرت امام روح‌الله، نواده‌ی آن امام معصوم، نیز در بیانیه‌ قطع‌نامه‌ ۵۹۸، تصریح نمود که انقلاب اسلامی ایران، مبتنی بر نزاع دو الگوی اسلام اشرافیت و اسلام مستضعفان شکل گرفته است و بر این اساس، یکی از مظاهر انقلابی ‌گری و مسلمان بودن، پرهیز از مظاهر اشرافیت و همراهی و هم‌سفره بودن با مستضعفان است؛ همچنین، یکی از مظاهر ضدانقلابی‌گری، اشرافیت و بی‌التفاتی به مشکلات اقتصادی دیگران است، آیا کسانی که با ماشین‌های میلیاردی رفت‌وآمد و در خانه‌های مجلل سکونت می‌کنند، اصلاً به آه کودک یتیم و فقیری که آنها را در ماشین و خانه‌ی لاکچری می‌بیند و حسرت زندگی آنها را دارد، توجه می‌کنند؟ چگونه شده است که برخی از این افراد، عنوان انقلابی و مجاهد بر روی خود نهاده‌اند؟

انتهای خبر./